„Die Alte, vorwärts, marsch!“ , wie lang
Hänn mir das nümme ghört, i blang,
I blang uff d Fasnacht, s fählt mer gruusig,
S pfyffe, s drummle, d Guggemuusig.
Wenns ändlich wider Vieri schloot,
Dr Zug grad hinter dr Lampe stoht.
Weisch wie verruggt aim s Härz denn klopft
Und s Wasser us den Auge tropft...
S wird nie e schöneri Fasnacht geh
Als die wo chunnt, du wirdsch es gseh!
Und nüd duet störe, nid e Bitz,
Kei Druggete, kei Fotiblitz,
Au keine vo de falsche Tön,
S isch eifach nur no wunderschön!
I glaub, sogar dr Rossignoll
Isch nach dere Pause toll!
S neggscht Johr denn, s neggscht Johr im Merz,
Do heissts denn wider, ohni Scherz,
„S isch wider Fasnacht!“ D Kneui wärde weich
„S isch ändlich wider Morgestraich!“
Weisch wie........
Das wundervolle Gedicht isch gschryybe vo dr Verena G. ©